Að duga eða drepast

Kannski er þetta lagið með baldna krakka. Setja þá bara einhvers staðar í aflagðan gangnamannakofa með eldspýtur í vasanum svo þeir geti kveikt eld og snæri svo þeir geti lagt gildrur fyrir fugla. Segja svo bara: dugaðu eða drepstu. Verst hvað það væri lítið um eldiviðinn handa greyjunum svo þau gætu kveikt upp…

En hver fann upp þetta orðskrípi: Samnemendur? Ég á bara skólasystkini og þau mörg feykilega góð!

Unglingur sendur í betrunarvist til Síberíu

Athugasemdir

[Riddarinn , 18.1.2008 kl. 18:05]

Já mikið asskoti hvað ég er sammála þér þarna

Þetta kallast einfaldlega að bjarga sér frá að deyja en það er nú þannig að það hafa ekki allir þannig sjálfsbjargar eðli.

Og hvað skeður þá, þeir sem þrauka lifa auðvitað.

Hinir ??? 

Versta sem gersta sem gæti gerst er tapa lifinu.

Þarna reynir á hvað þeim er sama um lið eftir allt og stundum þurfa þessir garar bara að fá einhvað að gera.

Oft hörkuduglegt fólk ef það kemst yfir þessa hlutii og hefur fundið einhvern tilgang með lífinu.

Þessvegna á að reyna að betra fólk og láta það læra en að henda þessu á hraumið í einhver ár þar sem mennirnir koma bara forhertari út en þeir voru og kunna ekkert meira en áður.

En held að sumir í dómskerfinu séu að vakna aðeins og vona það.

Senda þá bara til Jamaika, þá yrðu allir ánægðir, fólkið laust við glæbonana þeir í himnaríki á Jamaika 

[Helga Guðrún Eiríksdóttir, 19.1.2008 kl. 17:52]

Mig grunar að almennt séum við að elska börnin okkar til dauða, ef taka má svo ankannalega til orða. Við fyllum herbergi þeirra og hirslur af öllu því fína og flotta sem við áttum ekki sjálf, troðum sjónvörpum, tölvum og öðrum nútíma "nauðsynjum" í hvert skot, og gosdrykkir og sætindi sem áður voru ekki í boði nema á jólum og öðrum sparidögum eru nú fastir liðir í helgarinnkaupunum. Allt í einhverju misskildu kappi til að bæta þeim upp allt sem við fórum á mis við. Og auðvitað má hvorki banna né skamma lengur, það samrýmist ekki frjálsræðinu og umburðarlyndinu sem öllu er að tröllríða til fjalla.

Útkoman verður síðan sú að við situm uppi með feita, freka, agalausa og tillitslausa unglinga sem bera ekki vott af virðingu fyrir foreldrum sínum, heimili né umhverfi. Illa upplýst og ólesin með öllu, enda með ámátlega takmarkaðan orðaforða og vart skiljanleg á eigin tungumáli.

Veraldargæðin eru góð og blessuð en geta aldrei orðið staðgengill þess veganestis sem mikilvægast er fyrir litlu ferðagarpana okkar. Ástríkt heimili með gagnkvæmri tillitssemi, virðingu, aðhaldi, húmor... og líflegum samræðum við eldhúsborðið.

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 21.1.2008 kl. 21:41]

Þú verður ekki í neinum vandræðum með að finna mig

Þú heldur bara áfram að fara inn á mína síðu og smellir á hér þá er ég fundinn

Annars er ég búin að blogga þar síðan 2005 og fór á moggabloggið til að geta commentað hjá vinum og vandamönnum. Ætla að halda því áfram og vona að þú fylgist með mér.