Ekki í einberri sjálfboðavinnu

Stundum dreymir mig drauma sem ég man furðu skýrt þegar ég vakna, einna líkast því sem ég hafi verið að lesa sögu eða horfa á sjónvarpsþátt. Einn svona draum dreymdi mig síðastliðna nótt.

Hann var að því leyti veruleikafirrtur að þar var verið að falast eftir mér í starf á vegum opinberra aðila - nokkuð sem varla myndi gerast í vöku með tilliti til þess að ég er kominn yfir sjötugt. En í stuttu máli var mér boðin kennarastaða barnaskóla.

Verkefni mitt var mjög afmarkað. Ég átti að spjalla við börnin í fyrsta bekk skólans um íslenskt mál og málnotkun og örfa þau til að tjá sig og setja fram hugsanir sínar á skýrri og skipulegri íslensku. Ég átti að hafa frjálsar hendur til þess arna, eina skilyrðið var að þetta væri á mæltu máli en ekki rituðu.

Því miður var þetta ekki fullfrágengið þegar ég vaknaði því samningar þæfðust á tæknilegu atriði: Ég átti að kenna hverjum bekk tvo tíma í viku og bekkirnir voru 14. Gamlinginn ég (líka í draumnum) var ekki tilbúinn að takast á hendur svo stífa kennslu. Allra síst þar sem mér þótti skólinn heita Barnaskóli Hafnarfjarðar og vera til húsa þar í bæ og mér hraus nokkur hugur að aka svo langa leið daglega í öllum hugsanlegum vetrarveðrum og vera kominn í tæka tíð til kennslu. Ég hef alltaf verið morgunþungur og ekki skánar það með aldrinum.

Eftir því sem líður á daginn og vökutíminn lengist þykir mér þessi hugmynd betri, burtséð frá tengingu hennar við mig. Því ekki að fá fólk, komið á afa- og ömmualdur og hefur heldur gert sig bert að því að geta notað íslenskt mál skammlaust, til að örfa málþroska og íslenskuskilning skólabarna. Þá yrði kannski hægt í framtíðinni að skilja hvað ungt fólk er að tala þegar það ber svo ört á og talar svo þvoglulega og óskýrt að það gæti allteins verið að tala grænlensku, eða er með áherslurnar út úr kú eins og alltof margir sem flytja íþróttafréttir og hafa tamið sér að hafa aðaláhersluna á síðasta orði hverrar málsgreinar og bera það auk heldur fram með reiðilegum þjósti. Fyrir utan að hafa kannski rætt um knasspyddnuleik á mikudaginn eða annað álíka.

Ég skyldi með ánægju leggja mitt lóð á skálarnar í svona viðleitni. En ekki í einberri sjálfboðavinnu og ekki 28 kennslustundir á viku fyrir utan 25 km akstur á dag.