Dæmdir -- til hvers?

Um daginn bloggaði ég um laun Evu Joly sem fær góða sporslu við að veiða íslenska fjárglæframenn og fá þá dæmda í tugthús. Fannst lítill ávinnugur sýnilegur af þeirri refsigleði. Rakst svo á bloggið eask.blog.is sem var fullt af refsigleði, með fyrirsögninni Fáránleg umræða um þóknun Evu Joly. Setti við það svolátandi athugasemd:

„Hverju skilar það aftur í þjóðarbúið þó kona þessi verði til þess að einhverjir menn verði dæmdir í tugthús? Eða koma þeir betri þaðan út aftur? Hver getur orðið fjárhagslegur ávinningur okkar af starfi hennar?“

Næsti athugasemdagjafi á eftir mér sendi mér þennan pistil:

„Sigurður Hreiðar, þetta snýst ekkert um fjárhagslegan ávinning okkar. Það vita allir að hann verður lítill sem enginn. Aðalatriðið er að reyna að komast til botns í þessu öllu saman og að þeir seku verði dæmdir.“

Ég spurði á móti og spyr enn: Dæmdir -- til hvers?

Því ef þessar nornaveiðar verða okkur aðeins til kostnaðar -- hver er þá ávinningurinn? Ég meina fyrir aðra en þá sem fá vinnu við þær.

 

Athugasemdir

[Finnur Bárðarson, 1.4.2009 kl. 12:58]

Eru ekki þjófar dæmdir þó þeir hafi eytt ránsfengnum?

[Sigurður Hreiðar, 1.4.2009 kl. 13:15]

Hver er ávinningur samfélagsins?

Þar fyrir utan -- venjulegir þjófar nást með venjulegum lögregluaðgerðum og þarf ekki að eyða stórfé utan venjulegs samfélagskerfis til þess. Og oftast kemur dómur yfir þeim fyrir lítið, þeir eru ekki borgunarmenn fyrir því sem þeir hafa stolið og eytt en fara gjarnan á stúfana aftur eftir refsinguna og halda áfram að stela.

[Heimir Tómasson, 1.4.2009 kl. 14:00]

Eitt af því sem getur áunnist er að alþjóðasamfélagið taki mark á Íslendingum aftur. Ef að sýnt er fram á að lög hafi verið brotin og hinum seku refsað, þá getur og mun viðhorf þjóðanna batna. Myndir þú kalla það lítinn sem engan ávinning?

[Sigurður Hreiðar, 1.4.2009 kl. 14:07]

Hefur verið sýnt fram á að alþjóðasamfélagið taki ekki mark á Íslendingum?

[Finnur Bárðarson, 1.4.2009 kl. 14:18]

Eigum við þá bara að sleppa þessu fyrirgefa þeim að þeir hafi steypt landinu í glötun ?

[Heimir Tómasson, 1.4.2009 kl. 14:22]

Lánstraust Íslendinga er nákvæmlega ekkert. Fólki er vísað útúr verslunum vegna þess að að þeir eru Íslendingar. Hér í USA get ég ekki sent pening til Íslands af því að það er lokað á allar peningasendingar til Íslands. Já, ég hef séð að það er ekki tekið mark á Íslendingum.

[Sigurður Hreiðar, 1.4.2009 kl. 14:42]

Ég hef farið bæði til Skandinavíu og Spánar og hvarvetna vel tekið, jafnvel betur ef vitnast hefur að ég væri Íslendingur.

Ég hélt að frekar væri lokað á peningasendingar frá Íslandi en til þess.

Já -- ég held að ef við erum ekki einfær um það gegnum þær stofnanir og regluverk sem við eigum að finna syndaseli ef til eru eigum við bara að sleppa þessu. Að ráða til þess útlendinga finnst mér bara neyðarlegt.

[Heimir Tómasson, 1.4.2009 kl. 15:01]

Hafa ber í huga að heildarfjöldi Íslendinga er á við litla útborg víðast hvar í heiminum. Þessi fólksfæð hefur í för með sér þá neyðarlegu staðreynd að þú getur ekki komið á stofn svona rannsókn án þess að til komi hagsmuna- eða tengslaárekstrar. Til að svipta burt öllum grun um slíkt er best að fá til leiks erlendan aðila.

En varðandi peningasendingar, ég hef talað við marga banka hér úti og allsstaðar er sama sagan - þeir vilja ekkert hafa með Ísland og þaðan af síður bankakerfið saman að sælda.

[Sigurður Hreiðar, 1.4.2009 kl. 15:11]

Ef hagsmuna- og tengslaárekstrar eru eitthvað sem stendur okkur fyrir þrifum hlýtur það að eiga við í öllum málum, ekki bara þeim sem til komu í kringum efnahagsbóluna sem hrundi í haust leið í kjölfar hruns sem hófst í Bandaríkjunum. Við skulum bara lifa við okkar fámenni og gera svo vel sem við getum við okkar aðstæður. Því miður get ég ekkert að því gert þó bönkum þarna úti sé eitthvað bumbult um þessar mundir.

[Heimir Tómasson, 1.4.2009 kl. 15:44]

Auðvitað á það við í öllum málum, en alþjóðlegt orðspor er það sem máli skiptir núna. Margir virðast gleyma því að þetta er alþjóðlegt ástand en ekki bara bundið við Ísland. Ísland hefur hinsvegar orðið holdgervingur ástandsins.  Og til þess að losna við það orðspor og þar af leiðandi létta af þeim viðskiptahindrunum sem Ísland á við að eiga verðum við að byrja einhversstaðar. Það er á alþjóðlegu vitorði að Ísland sé að skoða þátt einstaklinga í þessu hruni og ef að það spyrst út að ekkert sé gert af því að þeir einstaklingar voru skyldir einhverjum í rannsóknar- og dómskerfinu, þá er það litla orðspor sem eftir er farið. Viðskipti snúast eftir allt um traust og traustið er ekki til lengur. Þessvegna eru byrgjar á Íslandi í hremmingum af því þeir þurfa að staðgreiða allar vörur og þeir fá ekki lán til þess.

Eina leiðin til að byggja það upp aftur er að eyða öllum vafa og til þess þarf erlenda aðstoð. Svo einfalt er það.

[Sigurður Hreiðar, 1.4.2009 kl. 16:29]

Ertu viss, Heimir, um það sem þú segir að Ísland sé gjörsamlega rúið trausti og birgjar séu í vandræðum?

Einstaklingar hafa fyrr verið skyldir einhverjum í rannsóknar- og dómskerfinu en engu að síður verið sekir fundnir og hlotið sinn dóm ef þeir hafa reynst sannir að sök. Hvers vegna ættum við öðrum fremur þurfa að leita okkur erlendrar hjálpar í því efni? Hvers konar kotungshugsunarháttur er þetta!