Snakk um „einkaþotur“

 

Að vísu var ég í útlöndum þegar umræðan var mest um „einkaþotuflug“ forystumanna þjóðarinnar sem stjórnarandstaðan og fjöldi almennings hneykslaðist sem mest á, þar með talið flug til norður-Noregs ef ég hef skilið umræðuna rétt, sem mér skilst að hafi með „einkaþotufluginu“ tekið eitthvað um fimm tíma, eins og hefðbundið flug suður í sæluna til Kanarí.

Ég skil bara ekki þetta snakk um „einkaþotur“. 

Ef ég tek mér leigubíl, kannski til að þurfa ekki að sæta því að taka strætó frá A til B til þess að taka annan almenningsvagn frá B til C og vera 4 tíma á leið sem ég er aðeins eina klukkustund með leigubílnum -- er þá þessi leigubíll orðinn einkabíll minn?

Að vísu hét það forðum dag „að taka prívatbíl“ þegar fólk tók leigubíl skemmri eða lengri leiðir. En það var líka áður en almenningur fór að eiga prívatbíla -- og í þá daga sem jafnvel venjulegt verkafólk gat leyft sér að taka leigubíl til ferða sinna. Jafnvel heilan dag í senn.

Forlátið mér, en mér finnst heimskulega ruglað saman einkaþotum og leiguþotum.

Læt ágæti verknaðarins liggja milli hluta í bili.

Athugasemdir

[Benedikt Sigurðarson, 30.4.2008 kl. 17:20]

Þörf ábending - - þetta er búið að vera endemis bull.

"einkaþota" er allt annað en leiguflug - - leigubíll er ekki einkabíll - og bílaleigubíll er ekki í neinu tilliti dæmi um sóun og óráðssíu.  Oftast ekki bara sparnaður í tíma heldur líka í peningum beint.

Ég álít nú að tími í fjarveru ráðherranna sé ekki bara spurning um þeirra prívat-þægindi - heldur skipti hann  máli fyrir afköst þeirra og vinnuumhverfi - og það hvað kemst á dagskrá þeirra og til afgreiðslu.  Ekki veitir nú af.

[Sigurður Hreiðar, 30.4.2008 kl. 23:50]

Sæll Benedikt -- eitt sinn skólafélagi --

-- svo má nú alltaf deila um þægindin. Þær fréttir sem ég hef af þessu leiguflugi eru ekki þess eðlis að maður myndi fúlsa við áætlunarfluginu í samanburði!