Herralager – líka fyrir konur

 Ég eins og kannski fleiri heyri í útvarpi af því það er í gangi -- ekki að það sé í gangi af því hafi einbeittan vilja til að hlusta á það. Ég er kannski í einhverjum snúningum og heyri glefsu af þessu og hinu eftir því hvernig stendur á bílferðum. Mér finnst galli að útvarpsfólk kynnir oft ekki nema í upphafi eða svo viðmælendur sína þannig að þeir sem fara að leggja við hlustir á seinni stigum vita ekkert við hvern er verið að tala, jafnvel þó það væri áhugavert, eða nákvæmlega hvað er verið að tala um. Nýlegt dæmi: verið var að tala um sýningu á myndum frá hernámsárunum á Íslandi, sem mér þykir forvitnileg, en viðmælendur voru kvaddir án þess að ég vesalingurinn á leið á næsta áfangastað fengi að vita hvar í húsi þessi sýning væri.

Svo eru þessar skondnu auglýsingar. Eitt dæmi núna rétt áðan. Eitthvað á þessa leið: Herralagerinn í bláu húsunum. Líka fyrir konur. -- Þetta finnst mér alltaf jafn skondið. Ég hefði haldið að herralager hlyti að vera fyrst og fremst fyrir konur.

Athugasemdir

[Eiður Svanberg Guðnason, 14.5.2010 kl. 16:11]

Réttmæt athugasemd um kynningar. Sama gildir um tónlist. Alltaf finnst mér einkennilegt að hlusta á útvarpsauglýsingar um „eldri borgara afslátt" og „starfsmannaskápa".

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 19.5.2010 kl. 08:02]

Einmitt það sem ég var að hugsa þegar ég heyrði þessa auglýsingu - minnir svolítið á þá tíma þegar til var verslun sem hét: Kápu- og dömubúðin.