Jarðvegur fyrir handrukkara

Hjón sem ég þekki lánuðu af gæsku sinni dýrt smíðatól, kostaði 1,4 millur fyrir gengishrun. Lánið veittu þau með milligöngu innflutningsverslunarinnar sem seldi þeim smíðatólið og þetta átti aðeins að vera greiðasemi í skamman tíma.

Það næsta sem þau vissu var að lánþiggjandinn var búinn að selja græjuna austur á land.

Eftir nokkrar málaleitanir við lánþiggjandann og fulltrúa innflutningsverslunarinnar ætluðu þau að kæra málið til lögreglu.

Fengu þar þau svör að lögreglan hefði hvorki tíma né mannafla til að fást við svona smámál. Þau yrði að fá sér lögmann og fara í einkamál.

Og þar við situr.

Finnst einhverjum þetta eðlileg viðbrögð af hálfu lögreglunnar?

Mér er sama í þessu efni hvort það er kreppa eða ekki kreppa -- kreppa sem að verulegu leyti er upp blásin af fjölmiðlum ásamt stjórnarandstæðingum og stjórnarandstæðinga-andstæðingum. Ef við erum svo kreppt að ekki er hægt að halda uppi lögum, vernda þegnana og aðstoða þá við að ná rétti sínum erum við vesælli en jafnvel fjölmiðlar gefa okkur til kynna.

Þá er kominn jarðvegur fyrir handrukkara.

Athugasemdir

[Axel Jóhann Axelsson, 22.10.2009 kl. 10:04]

Hver var skrifaður kaupandi smíðatólsins?  Hafi það verið "lánþiggjandinn", en kunningjahjónin lánað honum fyrir kaupverðinu, þá er þetta ekki sakamál.

Hafi "lánþiggjandinn" verið skráður eigandi og ekkert veð í smíðatólinu, gat hann selt það hverjum sem hann vildi, hvenær sem hann vildi.

Ef svona var í pottinn búið, og kunningjahjónin ekki haft neina skuldapappíra í höndunum gagnvart "lánaþiggjandanum", þá eru þau í vondum málum núna og geta líklega lítið sem ekkert gert í málinu.

[Sigurður Hreiðar, 22.10.2009 kl. 11:40]

Ég veit ekki annað en kunningjahjónin séu skráðir kaupendur tólsins. En þau hafa enga pappíra í höndunum gagnvart lánþiggjandanum, þar sem þetta var vinargreiði fyrir milligöngu innflytjandans -- hafi ég skilið þetta rétt.