Betra að beygja sig en brotna

Vona mér forlátist þó ég lýsi þeirri skoðun minni að nokkurn veginn það vitlausasta sem nokkur skuldari getur gert sé að fara í „greiðsluverkfall“. Með því lokar hann í snarhasti þeim leiðum sem gætu verið honum opnar. Hún, kann að vera að einhverju blöskri að skrifa undir „samning“ sem kveður á um síðustu greiðslu af hans hendi á 120 afmæli hans eða því sem næst. En hvað segir það um þá stofnun sem tekur undirritun á slíku plaggi gilda?

Að skrifa undir slíkt plagg hlýtur að falla undir nauðvörn. Í næstu uppsveiflu verður slík nauðvörn tekin til endurskoðunar og henni breytt. Það getur ekki verið að við höfum næstu 70-80 árin svo vitlaus stjórnvöld að þau átti sig ekki á hvílíkt ranglæti er í því fólgið af hálfu nokkurs lánveitanda að búa svo um hnútana að lán upp á 23 milljónir að höfuðstóli sé eftir örfáa mánuði komið í 50 milljónir. Án þess að lánveitandi hafi bætt nokkru við. Hann var bara svo „heppinn“ að heimskreppan olli hér meira gengisfalli en nokkur áttaði sig á.

Getur það verið vilji ríkisins, sem nú á flesta bankana, að endurreisa þá með slíkum fantaskap?

Með því að fara í greiðsluverkfall fellir lántakandi á sig allan skuldabaggann í einu með tafarlausum og fullum þunga. Að sjálfsögðu verður gengið að veðinu og það selt fyrir slikk en hann situr eftir með mismuninn á höfuðstól lánsins eins og hann „hljómar“ núna og því sem fékkst fyrir veðið. Gjaldfallið af fullum þunga. Því veðið, sem lánveitandi mat fullnægjandi fyrir fáeinum mánuðum er allt í einu aðeins þess virði sem hann fær fyrir það þegar hann hefur gengið að því.

Ekki bara það, heldur spillir hann líka fyrir þeim sem vilja nota sér þau úrræði sem þó hafa verið boðin og hljóta meira og minna að vera til bráðabirgða.

Ekki gera ekki neitt, er slagorð innheimtufyrirtækis. Ég sé ekki betur en það eigi aldrei við eins og núna. Og munið: Það er betra að beygja sig en brotna.

Athugasemdir

[Helga R. Einarsdóttir, 6.5.2009 kl. 16:59]

Vel mælt og skýrt frændi.   Stundum dettur mér í hug að fólk fylgist ekki alveg nógu vel með, eða reyni ekki fullkomlega að koma auga á ljósin í myrkrinu.kv.