Að sjá ekki nærbuxurnar

Þegar ég var ungur maður og enn tíðkaðist að kvenkynið gengi í pilsum var sögð skemmtisaga af því að velviljuð amma bannaði lítilli telpu að vera að steypa sér kollhnís með strákunum jafnöldrum sínum. Telpan spurði hissa hvers vegna og amma sagði að það væri vegna þess að þá gætu þeir séð nærbuxurnar hennar. Það næsta sem amman sá til barnanna kom henni til að hlaupa út, þrífa barnabarnið sitt og spyrja hvað það ætti eiginlega að þýða að vera berrössuð að leika sér með strákunum. Og sú litla svaraði af hjartans einlægni: Nú, þú sagðir að þeir mættu ekki sjá nærbuxurnar mínar.

Þetta var inngangur.

Næst er þar frá að segja að hér fyrir ofan lóðina hjá mér er gangstígur. Mín megin við hann var lág trégirðing og síðan limgerði sem Mosfellsbær á hvort tveggja og ber að sjálfsögðu að sjá um viðhald og hirðu á. Limgerðið var aldrei klippt á þessu ári og óx bara vilt (og galið, því þetta er viðja). Verktakar sem voru að vinna hérna fyrir ofan keyrðu síðan á grindverkið og brutu það og það var ekki viðgert.

Mér var ekki vel við þetta. Hvort tveggja er að ég ber mitt nánasta umhverfi nokkuð fyrir brjósti og eins hitt að þeir sem í sakleysi sínu eiga hér leið um sjá ekki þessi lóðarmörk og gera því að sjálfsögðu skóna að ég eigi þetta hvort tveggja og sjái ekki sóma minn í að halda því við og snyrtilegu. Þannig að ég fór að ybba mig við bæjaryfirvöld og vildi fá þetta lagað.

Á þessu stóð í allt heila sumar og Í haust fékk ég svo fyrirheit um að þetta yrði lagað fyrir októberlok. Í október var svo gangstígurinn malbikaður og mas. settur niður ljósastaur nokkurn veginn upp af lóðarhorninu norðanaustanverðu, kannski kemur þar einhvern tíma kúpull á með ljósi. En girðingin var enn brotin. Ég kvartaði enn og fékk nýtt fyrirheit um að þessu yrði kippt í lag strax eftir helgina.

Sem og varð. Girðingin er ekki lengur brotin. Hún er einfaldlega horfin.

Samlíkingin við söguna hér að ofan er augljós. Gagnvart girðingunni og mér eru þarna engar nærbuxur lengur.

Við því er ekkert að segja. Girðingin (=nærbuxurnar) var eign bæjarins.

Nú er bara að vita hvort limgerðið verður klippt næsta vor. Eða hreinsað undan því. Þó ekki væri nema stráð þar Casoron þegar kemur framá.

Athugasemdir

[gudni.is, 4.12.2007 kl. 00:14]

Þú ert alveg ágætur með samlíkingar þínar og tilheyrandi...

Ég man annars ekki eftir þessum stíg í gamla daga þegar ég spólaði mikið um í nágrenni þínu... Er þetta ekki eins og mér sýnist fyrir ofan hjá þér á milli þinnar lóðar og gamla iðnaðarhverfisins (núveranda iðnaðar/--/íbúðarhverfisins)??   Kannski var þessi stígur ekki til í þá daga?

Ég man hinsvegar mun betur eftir stígnum upp brekkuna við hliðina á þínu húsi, úr götunni og upp í iðnaðarhverfi. Mikið spólaði ég oft upp hann á allskonar faraskjótum...  Ég dáist enn að umburðarlyndi þínu og annara íbúa 

[Sigurður Hreiðar, 4.12.2007 kl. 09:23]

Þessi stígur var búinn til ofan við lóð mína þegar þar var settur hálfgirtur leikvöllur og hljóðmön ofan við hann. Þetta er eins og þér sýnist, Guðni. Ekki man ég árið sem hann var settur, líklega rétt fyrir eða um 1990.

-- Getur einhver verið með ærustu þó hann heyri annað veifið í krökkum álengdar? Jafnvel þó þeir séu með skellibrest milli fótanna?

[gudni.is, 4.12.2007 kl. 11:03]

OK, ég man þá bara ekkert eftir þessu, hvorki stígnum né leikvelli. Við vorum mest að tuðrast á þessum slóðum á fjórhjólum og öðrum blöðrum á árunum 1992-94.

Auðvitað finnst mér að fólk ætti ekki að þurfa að æsa sig yfir krökkum að leik, jafnvel þó þeir séu á háfaðasömum leiktækjum. En það er samt alltaf einn og einn með allt á hornum sér gagnvart svona "krakkavillingum" á tækjum.

Ég vona að barátta þín með limgerðið gangi betur næsta sumar. Og kannski að Mosfellsbær splæsi bara í nýjar flottar nærbuxur (girðingu) ?

[Helga Guðrún Eiríksdóttir, 4.12.2007 kl. 23:21]

Mér finnst brúskurinn hálf berrassaður svona brókarlaus. Það vantar "sóma"tilfinninguna.