Farðu vel, bróðir og vinur

Bjartur morgun en fallegur og kaldur. Kuldaleg líka tíðindi morgunsins, Jón Ásgeir Sigurðsson fallinn frá, samstarfsmaður um árabil, kunningi og vinur æ síðan. Maður ræktar þetta illa. Ég var einmitt að hugsa, bara fyrir fáum dögum: hvað ætli Jón Ásgeir sé að læra núna? Það eru margar vikur síðan ég hef heyrt í honum. -- Svo koma tíðindin, greindist með briskrabbamein í maí, er dáinn í ágúst! Ef hann væri hér myndi ég segja: Já, Jón minn, þetta er bara eðlilegur uppsagnartími, þrír mánuðir! Og Jón myndi hlægja við, stutt og snöggt, eins og hans var vandi, og sennilega láta það duga til svars.

Og nú er hann horfinn til þess náms sem veitir svör við öllu. Farðu vel, bróðir og vinur. Ég er maður að meiri að hafa kynnst þér.

Athugasemdir

[Erna (IP-tala skráð) 15.8.2007 kl. 16:05]

Samhryggist þér við fráfall vinarins...krabbinn er allsstaðar óviðráðanlegur í flestum tilfellum:(

[Gunnlaugur B Ólafsson, 17.8.2007 kl. 02:22]

Takk fyrir þessi fögru orð um Jón Ásgeir. Mér brá líka að sjá fréttina um fráfall hans. Kynntist honum í gegnum útvarp og tókum ævinlega spjall eftir það. Sá hann snemmsumars og þá var hann hress og kankvís. Hann var bæði menningarlegur og blátt áfram´sem persóna og útvarpsmaður.