Barnasagan í dag

Ég hef löngum sagt að ég sé fráleitt barngóður. Ég er óþolinmóður gagnvart börnum og hef almennt ekkert sérlega gaman af félagsskap þeirra -- nema þau tengist mér með einhverjum hætti.

Það vill nefnilega svo til að þau börn sem tengjast mér eru öðrum börnum skemmtilegri og ég ætla ekki að stilla mig um að segja sögur af þeim af og til hér á þessum vettvangi sem ég ræð alveg sjálfur og þarf ekki einu sinni að hugsa um hvað einhverjir kunna ef til vill að vilja lesa. Hér kemur tam. eins svona saga:

Þula Katrín (3½ árs) sýnir afa lyklakippu með gullinhærðri brúðu sem heldur á gítar: Sjáðu hvað tannlæknirinn gaf mér.

Afi: Nei, en fínt. Hvað gerði tannlæknirinn við þig? Potaði hann í tennurnar með einhverju járni?

Þula Katrín: Nei, hann bara taldi þær.

Afi: Já? Og hvað voru þær margar?

Þula Katrín (opnar munninn upp á gátt): Teldu bara sjálfur.