Æ, varð mark? Fyrirgefiði!

Æ, andskotinn, skoraði ég mark? Fyrirgefiði!

-- Þetta hélt ég myndi aldrei heyrast nema einhver glappaðist til að gera sjálfsmark – þ.e. mark hjá sínu eigin liði. En nú virðist standa yfir deila – gott ef ekki stríð – milli Akraness og Keflavíkur (heitir það ekki Suðurnesjabær núna?) út af löglega skoruðu marki Akraness hjá andstæðingunum.

Nú má ég til að játa að mér finnst fótbolti leiðinleg íþrótt og laus við að vera áhugaverð. Eins og yfirleitt flestir leikir sem snúast um þann afsleppa hlut, boltann. Skil ekki hvað fólk getur verið að æsa sig í því samhengi. Skrifa um það langar lotur – já, meira að segja halda úti heilu blaðakálfunum um þessi ósköp.

Skil vel viðbrögð gömlu konunnar sem neyddist til að horfa á fótboltaleik í sjónvarpi þegar hún var í heimsókn hjá dóttursyni sínum í Reykjavík á fyrstu árum íslensks sjónvarps. Sjálf var hún þaðan úr dreifbýli að þessi leikaraskapur hafði farið fram hjá henni gegnum tíðina. Eftir að hafa rýnt í skjáinn um hríð spurði hún: „Út á hvað gengur þetta, væni minn?“ „Það gengur út á það að koma boltanum þarna í markið, þú veist, netkassann þarna, amma mín,“ svaraði drengurinn. Sú gamla rýndi enn um hríð en sagði svo með hægð: „Já, en gengi það ekki betur ef þeir væru ekki að þvælast þetta hver fyrir öðrum?“

-- Þó þetta sé utan míns áhugasviðs fer ekki hjá því, með öllu því ofurkappi sem lagt er á að fjölmiðla íþróttinni, að eitt og annað síist nú inn hjá manni. Síst af öllu hefur mér sýnst kurteisi og riddaraskapur einkenna boltaspark. Og ekki bara spark, það má nota hausinn líka. Ekki endilega til að hugsa með, heldur stanga. Sem heitir víst að skalla og gildir þá einu hvort notaður er skallinn (= hvirfill, skv. orðabók) eða ennið. Skemmst að minnast þegar frægur fótboltamaður (æ, hvað heitir hann nú aftur? Var það ekki einhver blámaður?) réðist að öðrum og stangaði hann til jarðar – sagði á eftir að sá stangaði hefði sagt eitthvað ljótt um ömmu þess sem stangaði. Sú gamla var þó víst hvergi nærri og vandséð hvernig hún yfirleitt blandaðist inn í þetta.

 Besta innleggið í þessu Skaga-Reykjanessbæjarmáli var í einhverju bloggi eitthvað á þessa leið: Nú – Keflvíkingar vildu fá 2-1 úrslit. Úrslitin urðu 2-1. Út af hverju er verið að væla?

Athugasemdir

[Helga R. Einarsdóttir, 6.7.2007 kl. 13:24]

Smá athugasemd, um óskylt mál: Mér finnst þetta letur vont.            Ég er samt ekki sérstaklega sjóndöpur, það er bara eitthvað svo "þjappað".  kv.

[Sigurður Hreiðar (IP-tala skráð) 6.7.2007 kl. 14:06]

Skal tekið til greina.

mbkv.