Hversu heitar?

„Í Mosfellsbæ eru heitar deilur um vegalagningu“ segir í ritstjórnargrein Mbl. í dag og boðið er upp á að gera blogg-athugasemdir um það.

Raunar var búið að loka fyrir allar athugasemdir núna klukkan rúmlega fjögur, þegar þessa staðhæfingu bar mér fyrir augu.

Í ritstjórnargreininni er hún höfð til marks um virkt „íbúalýðræði“ -- sem að því er virðist þýðir að fólki sé heimilt að hafa skoðanir og setja þær fram.

En – því miður, Moggi minn góður – í Mosfellsbæ eru ekki heitar deilur um vegalagningu. Mosfellingum yfirleitt er rétt sama þó vegur verði lagður neðan við túnfótinn á Helgafelli. Og -- úr því kúgras á téðu túni er orðið einskis vert og búið að reita landið niður í lóðir fyrir dýr hús -- hlýtur einhvers staðar að eiga að vera aðkomuleið að því.

Síðustu þrjá áratugina eða svo hefur verið vitað mál hvað þessi vegur átti að liggja. En þegar á hólminn kemur spretta fram fáeinir einstaklingar og hafa hátt -- og alþjóð heldur að Mosfellsbær logi af heilagri heift út í nýjan Helgafellsveg. Trúir því að hann leggi Álafosshvosina í rúst og meira að segja trúir hann því að í Álafosshvos séu „merkar minjar“ um iðnsögu Íslands.

Ef „virkt íbúalýðræði“ er heimild og framtak til að rífa kjaft þegar manni mislíkar eitthvað í sveitarfélaginu hefur íbúalýðræði verið virkt í Mosfellssveit/bæ síðustu öldina eða meir. Fámennur grátkór um „einstaka náttúruperlu“ Varmár breytir þar engu um né bætir við.