Um misþyrmingu málsins

Nú fjargviðrast bloggheimar -- þar með talin fésbók sem er eins konar ör-blogg -- yfir bögumælum kvenkyns þingmanns sem eftir því sem eftir henni er haft er gengin í björg=steina. En þetta er bara sýnishorn af því sem koma skal eftir því sem þinglið yngist. Hlustiði bara á útvarpið (og þá meina ég auðvitað Rás 1 á Ríkisútvarpinu, það er eina útvarpið sem hlustandi er á). Þar ríður hver ambagan annarri, röng orðanotkun og ensk hugsun snúin til íslenskra orða. Alltof oft heyrir maður þetta í þáttum sem sérfræðingar einhverra greina hugsa um; mér hefur tam. stundum orðið illt í eyrunum af að hlusta á misþyrmingu málsins í þáttum sem fjalla um bókmenntir (þó ég muni ekki dæmi á stundinni, ég er víst ekki nógu langrækinn) og hefði þó haldið að það stæði bókmenntafræðingum nærri að kunna með íslenska tungu að fara.

Í morgun var maður að tala um myndlist, að ég held, hlustaði bara á upphafið. Hann kom með skemmtilega myndlíkingu af því að sitja undir stýri á bíl og „aka niður götuna“. Án þess að nokkur skilgreining væri á bratta vegarins að öðru leyti. Hann talaði líka um einhvern sem var heltekinn af einhverju, þó ekkert annað benti til að viðkomandi hefði verið eða væri dauðvona. Menn rugla vilt og galið saman því að vera heltekinn=dauðvona og að vera altekinn=gagntekinn. Þetta var nóg til þess að ég fór að gera annað og hætti að hlusta á þáttinn, sem fyrir utan vonda notkun íslensks mál virtist hafa beinin til að geta orðið skemmtilegur. 

Í guðanna bænum, fólk! Leyfið ykkur að dvelja við orðin sem þið ætlið að nota og leggja niður fyrir ykkur hver merking þeirra er, eða uppruni orðtaka. Annars fer fyrir ykkur eins og konunni sem ætlaði að stinga höfðinu í steininn eða manninum sem hafði farið ofan í hvern krummaskurð í leit sinni að myndefni.

Leiðrétt vegna sláttuvillu kl. 15.20þ