Orðin eru íslensk, mikil ósköp

Hvað þýðir sögnin að stunda -- að stunda eitthvað? Er það ekki sama og að leggja stund á eitthvað, gera eitthvað ítrekað og kannski reglulega?

Nú til dags er sagt að fólk stundi kynlíf ef það gerir einu sinni dodo. Sagt að unglingar séu farnir að stunda kynlíf ef þeir hafa einu sinni sofið hjá. Jafnvel þó vonbrigðin séu svo slæm að þeim detti þessi fjandi ekki í hug aftur fyrst um sinn. Núna er á pressan.is sagt frá fyllipari sem brá á leik einn sunnudagsmorgun. Í frásögninni segir ma: Þau létu vel að hvoru öðru og enduðu á að stunda kynlíf. Klukkan hefur verið um korter yfir tíu á sunnudagsmorgni, það voru börn á fótboltalvellinum og þau sáu þetta öll.

Ætli parið hafi gert þetta ítrekað og reglubundið allt korterið? Er það að stunda eitthvað að gera það einu sinni? Og aumingja börnin, þau sáu þetta öll.

Já, ég er dálítið í því að láta svona lagað fara í taugarnar á mér. Kannski þess vegna sem ég reyni heldur að forðast að lesa erlendar bækur í íslenskri „þýðingu“ sem oftar en ekki felst í besta falli í því að notuð eru að mestu íslensk orð í staðinn fyrir þau sem notuð voru á frummálinu. Þetta er til að mynda ástæðan til þess að ég hef ekki enn lesið allar Harry Potter bækurnar.

Og um daginn greip ég með mér tvær bækur fyrir eina í Flugstöð Leifs Eiríkssonar. Önnur er þýdd og heitir Svo fögur bein. Ég er ekki langt kominn með hana og verð að viðurkenna að þar er margt lipurlega orðað á íslensku

-- en svo kemur klúður inn á milli sem sker mann eins og fleinn: Dæmi: á bls. 36 er þessi setning um teikningu eftir barnungan bróður sögumannsins: „Á myndinni aðgreindi þykk blá lína loftið og jörðina.“

Þykk lína? Orðin eru íslensk, mikil ósköp. En væri ekki íslenskara málfar að tala um breitt strik?