Ekki hlutfall af innflutningsverði?

Heyrði haft eftir forsætisráðherra að ef menn vildu lækka álögur ríkisins á eldsneyti á ökutæki yrðu þeir að benda á einhverjar tekjulindir fyrir ríkissjóð á móti, því í fjárlögum væri gert ráð fyrir þessum tekjum.

Ég hélt að tekjur ríkisins væru hlutfall af innflutningsverði en það er líklega ekki rétt. Sá málið gúgglað koma þessar upplýsingar fram og Viðskiptablaðið borið fyrir:

„Hlutur ríkisins í verði 95 oktana blýlauss bensíns samanstendur af kolefnisgjaldi sem er 3,80 krónur, almennu vörugjaldi sem er 23,66 krónur, sértæku vörugjaldi sem er 38,55 krónur, flutningsjöfnunarsjóðsgjaldi sem er 41 eyrir og virðisaukaskatti sem er 25,5%. Í

verði dísilolíu skiptist hlutur ríkisins í kolefnisgjald, 4,35 krónur, olíugjald, 54,88 krónur, flutningsjöfnunarsjóðsgjald, 91 eyrir, og virðisaukaskatt, 25,5%. Virðisaukaskattur leggst ofan á eldsneytisverð þegar allir aðrir þættir, þ.e. heimsmarkaðsverð, álagning, flutningskostnaður og gjöld í ríkissjóð, hafa verið lagðir á.“

Minni á að auk þessa kolefnisgjalds af seldu eldsneyti (til hvaða verkefna/framkvæmda rennur það?) borga bíleigendur bifreiðagjöld sem miðuð eru við útblástur bílsins. Er það þá ekki orðið kolefnisgjald líka? Til hvaða verkefnis/framkvæmda rennur það?

Rennur kannski einhver hluti af þessu í einhvern óskilgreindan leikararskap eins og stjórnlagaþing/ráð eða nefnda um þetta og hitt sem auðvelt væri að leysa á venjulegum vinnutíma innan viðkomandi ráðuneyta? Og því betur sem færri kæmu þar að verki.

Augljóst er að með minni eldsneytissölu og fastri auratölu á hvern eldsneytislítra er hætta á að hún verði ekki ríkinu sú tekjulind sem gert er ráð fyrir í fjárlögum. Því spurning hvort ekki væri vinsælla að slaka á álögunum og auka líkurnar á sölu sem næði upp í fjárlagatöluna. En þannig má kannski ekki hugsa.

 Ég heyrði einhvers staðar eða sá og að ég held var Steingrímur fjármálaráðherra borinn fyrir því að ef fólk væri að stynja undan eldsneytisverði ætti það bara að kaupa sér farartæki sem væru a)sparneytnari eða b) notuðu ódýrara eldsneyti, sosum metan.

Gott og vel. Hvað á að gera við druslurnar sem við látum duga okkur núna? Fæst okkar hafa annað sem gjaldmiðil til að kaupa sér farartæki fyrir og ugglaust dugar það ekki. Altént ekki lífeyrisþegum sem félagslega velferðarstjórnin er búin að skera niður lífeyrinn hjá svo við liggur að jafnvel bíllausum dugi ekki til framfæris. Vel má segja að við sem erum ekki lengur á vinnumarkaði getum bara versogú setið heima á okkar rassi og ekki verið á einhverju anskotans ani út um allar trissur. -- En -- nú fyrst höfum við tíma til þess að hreyfa okkur. Hefur ekki stundum verið talað um aða við eigum að njóta elliáranna? -- Mig minnir að þess háttar hafi heyrst, jafnvel úr munnum þeirra sem skipa þessa blessaða félagslegu velferðarstjórn.