Á handahlaupum skáhalt yfir landið

Í dag er á bls. 2 í Mogga sagt frá tveimur mönnum sem gengu skáhalt yfir landið milli suðvestur -- og norðvestur-horna þess, í áföngum að vísu og stundum með stefnu í þessa áttina og stundum í hina. Það læt ég mér að sjálfsögðu í léttu rúmi liggja en er ekki alveg laus við að öfunda stundum fólk sem hefur döngun til að leggja í svona göngur, þó ég nenni varla að ganga bæjarleið hérna heima hjá sjálfum mér.

En mér þótti á einum stað kyndugt orðalag í frásögninni af ferð þessara tveggja manna, kvenmanns og karlmanns. Það er þar sem sagt er: „Þau hófust handa í júlí við að ganga…“ Hmm, hugsaði ég, það væri nú bragð að þessu er þau hefðu farið á handahlaupum um landið. En þegar ég las áfram sá ég að aðeins var átt við að þá gengu þau fyrsta áfangann, tiltekinn vegarspotta, og ekki annað að sjá að það hafi verið venjulegt göngulag og fæturnir bornir fyrir.

Kannski er þetta eðlilegt orðalag, þó mér finnist það skringilegt. Kannski þó ekkert verra en þegar maður vill fara að komast af stað og segir við félagann: „Eigum við ekki að fara að koma?“

Athugasemdir

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 6.8.2010 kl. 17:32]

Ef eitthvað getur sigið upp á við er örugglega hægt að hefjast handa við hvað sem er. Og má ekki af þessu tilefni segja að einhver standi á því fastar en höndunum (í stað fótunum) að eitthvað sé svona eða hinsegin (úr því að menn geta staðið bæði á höndum og fótum)?

[Sigurður Hreiðar, 6.8.2010 kl. 17:45]

Mér er þetta nú ekki mjög í hendi fast…

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 6.8.2010 kl. 18:12]

Kannski ekki heldur í fæti?

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 6.8.2010 kl. 19:14]

Gangan mikla skáhallt yfir Ísland

Þetta fann ég á netinu og sendi þér til gamans. Taktu eftir ellunum tveimur í skáhallt.

Fyrir skömmu gekk Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstri grænna, skáhallt norðaustur yfir Ísland, frá Reykjanestá að Langanesfonti.
Göngur yfir hálendi Íslands voru forfeðrum okkar brýn nauðsyn en eru nútímafólki íþrótt og gleðigjafi. Reynslan sýnir að þeir sem taka að kanna hálendið sækjast eftir gönguferðum um það þegar þeir eiga möguleika.

Einn úr hópi göngugarpa Íslendinga nú um stundir er Steingrímur J. Sigfússon formaður Vinstri grænna, sem nýlega hélt upp á fimmtíu ára afmæli sitt.

Þetta er tekið úr mbl.is sunnudaginn 7. ágúst, 2005

[Sigurður Hreiðar, 6.8.2010 kl. 21:17]

Gaman að þessu, BenAx. Ég var einmitt að velta fyrir mér ellunum í skáhallt. Þú ert gamall prófarkalesari, ef ég man rétt. Hvort er réttara? É er til í ýmsar pælingar í þá veru.

[Sæmundur Bjarnason, 7.8.2010 kl. 01:06]

Skáhalt eða skáhallt. Mjög athyglisvert. Mér finnst skáhalt vera réttara. Veit ekki af hverju. Sjónminni? Þegar e-ð hallast er það skáhalt. Þetta má eflaust deila um. Ef til vill er samt rökréttara að hafa ellin tvö.

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 7.8.2010 kl. 11:47]

Í orðabók er gefið orðið skáhallur sem þýðir á ská og verðum við því að sættast á að skáhallt sé með tveimur ellum.

[Sigurður Hreiðar, 7.8.2010 kl. 12:47]

Fellst á þá sátt. Þykir það líka fallegra svoleiðis. Þá skulum við hefjast handa við að ganga -- frá því þannig. Orð verða fallegri þegar þau eru rétt rituð.