Að nenna ekki að hugsa á íslensku

Aðrir mér færari og duglegri stunda málfarsblogg, en eins og dyggir lesendur mínir sem gegnum tíðina eru orðnir nokkur þúsund uppsafnaðir vita kemur fyrir að ég fæ ekki orða bundist í þessum efnum. Í gærkvöld voru t.a.m. fréttir í RÚV af náttúruhamförum í Rangárvallasýslu og vitnað til þess að verkamenn við Bakkafjöruhöfn í Landeyjum -- eða heitir hún einfaldlega Landeyjahöfn? -- hefðu verið vaktir um miðja nótt til að flýja hugsanlegt flóð af völdum hlaups í Markarfljóti. Voru allir vaktir upp? spurði fréttamaðurinn. Já, við vöktum alla upp, svaraði þar til bær starfsmaður hafnaframkvæmdanna.

Guð sé oss næstur, hugsaði ég. Starfa þá tómir uppvakningar við hafnargerðina?

Er enska orðasambandið „wake up“ eitthvað að villa þarna um fyrir þeim sem ekki nenna að hugsa á íslensku?

Úr því ég er byrjaður að tuða má líka nefna að nú gerist æ algengara -- og er eiginlega að verða meginregla, að eitthvað gerist „líkt og“ þegar vísað er til þess að það sé nákvæmlega „eins og“. Á þessu tvennu finnst mér stigsmunur. Hann Jón á nr. 15 er líkur afa sínum og hann er með gleraugu eins og hann.

Er enska orðið „like“ eitthvað að villa þarna um fyrir þeim sem ekki nenna að hugsa á íslensku?

Athugasemdir

[HP Foss, 16.4.2010 kl. 11:19]

Sammála þér Sigurður, það er alveg magnað metnaðarleysi í gangi á þessum fréttamiðlum, annað sem fer í taugarnar a mér er, að þegar maður þekkir til , þá eru örnefni og bæjarnöfn meira og minna afbökuð og röng, t.d Svarðbælisá( Svaðbælisá) og Syðra-Steinsmýri ( Syðri-Steinsmýri)

Annað hef ég verið að hnjóta um og langar einmitt að spyrja þig um þitt álit, nú er mikið rætt um vindáttir og vestanvindar hafa verið undanfarna daga með tilheyrandi öskufalli austan Eyjafjallajökuls...eðlilega. En þegar menn spá vestlægum áttum, ætti þá ekki í raun að verða austanáttir, það að vera vestlægur, er það ekki að liggja til vesturs?

kveðja-Helgi

[Grefillinn Sjálfur - Koma svo! (IP-tala skráð) 16.4.2010 kl. 13:45]

Þetta "tuð" á sannarlega rétt á sér, Sigurður ... maður fyllist alltaf meiri og meiri sorg að sjá, heyra og upplifa hvernig kjarngóð íslenskan smitast stöðugt meira og meira af enskunni.

[Grefillinn Sjálfur - Koma svo! (IP-tala skráð) 16.4.2010 kl. 13:46]

... það er eins og metnaðurinn fyrir að tala og skrifa íslenska íslensku sé hverfandi.

[Sigurður Hreiðar, 16.4.2010 kl. 15:05]

Takk fyrir innlitið, strákar.

Samvkæmt minni málvenju og þar af leiðandi málvitund eru vindar lægir þeirri átt sem þeir koma úr. Finn þessu að vísu ekki stað í orðabókum sem mér eru tiltækar, en held að spáin sé sú að hann sé að ganga til norðlægrar áttar.

Sammála um að það er óþolandi að fara ekki rétt með örnefni og bæjanöfn. Eins að skjóta inn erri þar sem það á ekkert að vera: Skógará, Blikastaðarnes. 

Grefill: Já, þetta er að verða grefilli metnaðarlaust.