Landslög og -- Waagelög?

Þar höfum við það. að mati þessa klerks, sem mér hefur um margt fundist hinn mætasti maður og ágætlega sögufróður, eiga að gilda tvenn lög í þessu landi. Landslög -- og hvað gætu hin heitað? Saríalög er víst upptekið orð. Kannski gætu þessi heitað Waagelög -- guðs lög eru þau ekki.

Þagnarskyldan er algjör

Athugasemdir

[Villi Asgeirsson, 21.8.2010 kl. 14:07]

Það er auðvelt að vera sögufróður þegar maður lifir í fortíðinni.

[Durtur, 21.8.2010 kl. 16:36]

• Tilkynning til þjóðskrár um skráningu einstaklings, 16 ára og eldri, í trúfélag eða utan trúfélags
• Tilkynning til þjóðskrár um skráningu barns, yngra en 16 ára, í trúfélag eða utan trúfélags

Er þetta einhver spurning lengur?

[sandkassi (IP-tala skráð) 21.8.2010 kl. 18:05]

Sigurður minn, nei "Waagelög" eru það ekki þar sem að undirritaður er ekki skyldur Geir Waage. Þetta eru nokkrar ættir hér á landi, þó hélt ég ekki að ég þyrfti að gefa þetta út neitt sérstaklega, en geri það hér með.

Fjandinn hafi það.

[Sigurður Hreiðar, 21.8.2010 kl. 18:05]

Skil þig ekki, Durtur.

[Sigurður Hreiðar, 21.8.2010 kl. 19:28]

Skil þig vel, Gunnar Waage. Það er eins og einhver annar -- man nú ekki lengur hver -- orti: Það er hart að heita Briem og hafa ekki til þess unnið!

[sandkassi (IP-tala skráð) 21.8.2010 kl. 20:08]

Er ekki viss um að þú skiljir Sigurður. Við sem heitum þessu nafni ásamt skyldmennum okkar og börnum, eigum það ekkert sérstaklega skilið að reynt sé að gera stimpil sem þennan úr nafninu okkar. Samanber "Waagelög".

með vinsemd og virðingu

[Sigurður Hreiðar, 21.8.2010 kl. 23:50]

Jú, Gunnar. Akkúrat það sem ég skil. En það verður þú að eiga við klerkinn í Reykholti sem hagar sér eins og múslimur og afneitar landslögum.

[sandkassi (IP-tala skráð) 22.8.2010 kl. 00:35]

ok

[Magnús V. Skúlason, 22.8.2010 kl. 08:00]

Svona til áréttingar þá má líka horfa til 230. gr. almennra hegningarlaga:

230. gr. Ef maður, sem hefur eða haft hefur með höndum starf, sem opinbera skipun, leyfi eða viðurkenningu þarf til að rækja, segir frá einhverjum einkamálefnum, sem leynt eiga að fara og hann hefur fengið vitneskju um í starfi sínu, þá varðar það sektum eða [fangelsi allt að 1 ári]. Sömu refsingu varðar einnig sams konar verknaður þeirra manna, sem aðstoðað hafa ofangreinda menn í starfi þeirra.

Þetta er ekki svona klippt og skorið, það er vel hægt að færa rök fyrir því að þarna stangist tvær lagagreinar á. Almenn hegningarlög voru, síðast þegar ég vissi, einnig landslög.

[Kjartan (IP-tala skráð) 23.8.2010 kl. 13:15]

En hvað með lögin sem Geir Waage vitnar í, þau eru í fullugildi ekki satt?

Sjerstök trúnaðarskylda

tiltekinna stjetta

Það er athyglisvert, að í nýlegum lögum um meðferð sakamála, sem tóku gildi 1. janúar 2009, er lögð ríkari trúnaðarskylda á presta, forstöðumenn trúfjelaga og verjendur en aðrar stjettir. Samkvæmt lögunum er dómara heimilt að skylda lækna, endurskoðendur, fjelagsráðgjafa, sálfræðinga og aðra til þess að upplýsa um það sem skjólstæðingur hefur trúað þeim fyrir, en sjerstakt bann lagt við því að prestar vitni um slíkt. Þannig er prestum fortakslaust bannað, jafnvel í lokuðu þinghaldi, að skýra frá því fyrir dómi sem ákærður maður hefur trúað þeim fyrir um málsatvik. Í greinargerð með lögunum eru raktar sjerstaklega ástæður þess, að trúnaðarskylda þessara stjetta skuli vera ríkari en annarra. Þær ráðstafanir hefur löggjafinn ekki gert að ástæðulausu.

Þetta et tekið úr skrifum Séra Geirs í Morgunblaðinu í dag 23. ág. 

[sandkassi (IP-tala skráð) 23.8.2010 kl. 13:23]

á ekki við í þessu máli.